Οι θρίπες αναγνωρίζονται από το μικρό τους μέγεθος και το μακρύ πεπλατυσμένο σχήμα. Οι ενήλικοι θρίπες έχουν τέσσερα λεπτά φτερά. Το χρώμα ποικίλλει από γκρίζο έως κίτρινο ή καφέ. Οι θρίπες είναι φορείς ιών, κυρίως του γένους Tospovirus. Οι ιοί αυτοί μπορούν να προκαλέσουν σημαντικές απώλειες στην καλλιέργεια και δεν υπάρχει θεραπεία.
Λίγα λόγια για το παράσιτο
- Τι είναι οι θρίπες
- Με τη λέξη θρίπες αναφερόμαστε σε μια μεγάλη ομάδα εντόμων της τάξης Θυσανόπτερα.
- Τι βλέπετε
- Επειδή οι θρίπες έχουν τοξικές ουσίες στο σάλιο τους, ίσως δείτε παραμορφώσεις στους βλαστούς ή τα άνθη των προσβεβλημένων φυτών.
- Τι μπορείτε να κάνετε
- Ψεκάστε τα φυτά με οικολογικά εντομοκτόνα, όπως καλιούχο σαπούνι ή φυτικό εκχύλισμα πύρεθρου.
Βιολογικός κύκλος θρίπα
Το πρώτο στάδιο του κύκλου ζωής του θρίπα είναι το αυγό, που εκκολάπτεται πιο γρήγορα σε υψηλές θερμοκρασίες. Τα θηλυκά γεννούν αυγά στους ιστούς των φυτών. Οι προνύμφες που βγαίνουν από τα αυγά τρέφονται με τον περιβάλλοντα ιστό. Ένα χαρακτηριστικό αυτών των εντόμων είναι ότι κάνουν τη μετάβαση από τη νύμφη στο ενήλικο μέσα στο χώμα ή στα χαμηλά φύλλα. Οι προνύμφες ζουν στα φύλλα, μόλις όμως φτάσουν στο κατάλληλο στάδιο ανάπτυξης, πέφτουν στο έδαφος ή στα χαμηλά φύλλα, όπου περνούν το στάδιο της νύμφης μέχρι να μεταμορφωθούν σε αναπαραγωγικά ενήλικα με πλήρως ανεπτυγμένα φτερά. Όλος ο κύκλος ζωής διαρκεί μόνο λίγες εβδομάδες.
Συμπτώματα του παρασίτου
Η διατροφή του ενήλικου θρίπα βασίζεται κυρίως στη γύρη, αλλά οι προνύμφες τρέφονται από τους ιστούς των φυτών και αυτές ευθύνονται για το μεγαλύτερο μέρος της ζημιάς στα φυτά. Οι προνύμφες απομυζούν τα υγρά από τα φυτικά κύτταρα, κυρίως από τα φύλλα αλλά και από τα πέταλα, τους νεαρούς βλαστούς και τους καρπούς. Τα πρώτα συμπτώματα είναι ο αποχρωματισμός του φύλλου, που γίνεται σχεδόν διάφανο με μαύρα στίγματα (που οφείλονται σε περιττωματικές εκκρίσεις). Έχουν μυζητικά στοματικά μέρη που θυμίζουν χτένια, με τα οποία πολτοποιούν τον φυτικό ιστό και τον απομυζούν. Συνήθως η ανώτερη στιβάδα του φυτικού ιστού μένει άθικτη, ενώ ο ιστός στη μέση της αποχρωματισμένης περιοχής είναι διάφανος.
Εξαιτίας των τοξικών ουσιών στο σάλιο του θρίπα, μπορεί να εμφανιστούν παραμορφώσεις στους νεαρούς βλαστούς ή στα άνθη των προσβεβλημένων φυτών. Σε περιπτώσεις πολύ βαριάς προσβολής, τα φύλλα μπορεί να ξεραθούν τελείως. Ορισμένα είδη, όπως ο θρίπας της Καλιφόρνιας (Frankliniella occidentalis), όταν απειλούνται από θηρευτές, εκκρίνουν μερικές σταγόνες μιας ουσίας. Αυτές οι εκκρίσεις περιέχουν οξικό δεκυλεστέρα και δωδεκυλεστέρα, φερομόνες που λειτουργούν ως σήμα κινδύνου για τους άλλους θρίπες.
Πρόληψη του παρασίτου
Επειδή οι θρίπες μπορεί να μεταφέρουν ιούς, είναι σημαντικό να παρακολουθείτε την καλλιέργειά σας και να τους εντοπίζετε όσο το δυνατόν νωρίτερα. Ο κλασικός τρόπος είναι με κολλώδεις παγίδες. Οι παγίδες αυτές έχουν μπλε χρώμα, το οποίο προσελκύει έντονα τους θρίπες. Πρέπει να ελέγχετε τις παγίδες κάθε λίγες μέρες με μεγεθυντικό φακό για να δείτε αν έχουν κολλήσει θρίπες (συνήθως ενήλικα, με φτερά).
Λύσεις για έλεγχο του παρασίτου
Αν εντοπίσετε θρίπες, πρέπει να εφαρμόσετε κατάλληλες θεραπείες για να ελαχιστοποιήσετε τον κίνδυνο προσβολής. Τέτοιες θεραπείες είναι τα οικολογικά εντομοκτόνα, όπως το σαπούνι καλίου ή τα φυτικά εκχυλίσματα με πύρεθρο, σε περιοχές όπου ο νόμος το επιτρέπει. Τα φυτά πρέπει να ψεκαστούν σχολαστικά παντού, επειδή οι θρίπες καταφεύγουν κάτω από τις νευρώσεις των φύλλων και είναι δύσκολο να έρθει το εντομοκτόνο σε επαφή με όλα τα έντομα.
Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε εντομοφάγους μύκητες για να καταπολεμήσετε τους θρίπες. Ο μύκητας Beauveria bassiana χρησιμοποιείται συνήθως για καταπολέμηση του θρίπα. Είναι επίσης σημαντικό να καθαρίσετε και να αφαιρέσετε όλα τα υπολείμματα φυτών και χώματος από το δάπεδο ή την επιφάνεια εργασίας.
